djakarta stad

hallo allemaal,even niks van ons gehoord,maar het is erg vermoeiend het reizen de warmte en het klamme weer.maar goed ik ga even wat schrijven wat wij hebben beleefd en gedaan.hier in djakarta hebben ze hele grote shoppings centrums dat noemen ze hier de mol.nou je voeld je ook echt een mol als je eruit bent.vele tassen shirts en ectra.dus elke dag naar de mol na een trip en daar avond eten.
MONAS:monas is een natioaal monument van djakarta.het is te vergelijken met de ijfeltoren alleen helemaal va steen en het bijzondere is het top van het gebouw.deze is bekleed met 125kg goud.binnen in het gebouw kan je alles over de geschiedenis van indonesie zien en lezen.erg leerzaam en leuk om te zien.ook zie je de periode dat mijn ouders daar woonden en wat ze hebben mee gemaakt.boven aan gekomen heb je een uitzicht over heel djakarta.mooi maar je moet geen hoogte vrees hebben..

TAKUBAN PERAHU:in bandung ligt de tauba perahu de vulkaan van java.boven aan gekomen bij de vulkaan staan er allemaal plaatselijke bevolking je op te wachten om allemaal dingetjes te verkopen.ze blijven als bijen achter je aanlopen als wij de strooppot zijn.op eengegeven moment zeiden wij nee en toen zei er een kijken niks kopen hihi.ze spraken wel een beetje nederlands want het schijnt dat er regelmatig nederlandse toeristen hier komen vandaar dat ze ons taal spreken.alleen moet je uit kijken wat je zegt.even verder lopen en fot's maken.o my god het stinkt naar verrotte eieren de krater is nog actief.het is alleen jammer dat wij niet naar beneden konden omdat ma in een rolstoel verplaatst wordt.franky zijn neefje tevens onze gids probeer ma tog een stukje naar beneden te rijden.de paden zijn vreselijk voor een rolstoel er liggen keien en soms mist je een stukje uit de grond.daar nog wat dingetjes gekocht en de uitzicht naar beneden is erg mooi je ziet de lavazand en stof.mooiom te zien.richting auto om nog even langs de mol te gaan pffffff.laters richting thee plantage omdat wij deze tegen kwamen op de heen weg.
maar al met al geen thee plantage gezien omdat wij zo de avond in reden.het is hier je gaat in een keer de donker in.dus terleurgesteld richtng huis.
om lekker te gaan slapen.

TAMAN MINI:een soort madurodam van de eilanden groep van indonesie.zo even wachten cola bestellen en een sigaretje roken.daar ben ik weer.het is een hele mooie park met verschillende dorpen na gebouwd van vroeger.het was alleen jammer dat wij op een door de weekse dag er waren.want in het week-end treden er culturele bevolking op in hun kledingdracht en muziek. je kijkt je ogen ogen uit zo mooi is alles gemaakt.zo zijn ze een tempel aan het bouwen ener zat daar een meneer nog met de hand iets uit te beitelen.heel precies priemel werk.
sawelesie,bali,papua en nog meer van de eilanden groep te veel om op te noemen is allemaal met de hand bewerkt en gemaakt.bij het dorpje papua zat een papua zijn werktuig te snijden.helmaal beschilderd met neusring en hoofdtooi en een doekje op de grond zat.we zijn op de foto gegaan met hem bijzonder.even met hem gesproken.ik was helemaal weg van zijn hoofdtooi.ik had zelf ook een hoofdtooi op voor de foto.laters heb ik gevraagt of ik deze mocht kopen.na reken en onderhandelen,kon ik het kopen voor 260.00rp incl de peniskoker.hihi.omgerekend is het ongeveer 19 euro.mijn zus anki heeft een setje pijl en boog gekocht.bij deze meneer lagen werktuig spullen die ik vroeger ook bij mijn vader thuis zag.een slijpsteen om je mes scherp mee te maken.heel bijzondere ervaring om te zien.
later zijn wij met de skylift boven het park een stukje gaan bezichtigen.
de tropische vogelpark zijn we iet in gegaan.ivm dat wij bang waren voor de vogelgriep.haha.jammer een rgenbui en een onweersbui je wil dan niet weten hoeveel water er dan overal ligt.ik vondt het erg mooi een ervaring rijker.zo op naar huis even onze was op halen bij de wasserij en eten bij mijn zwager zijn zus.moe en voldaan naar huis.

het is vandaag woensdag 14-10-2009 en ma,kitty, zus juul en ik hebben een rust dag.mijn dora gaat naar de mol shoppen met haar man.wij wachten thuis op de electrien want wij hebben lekkage in de douche.aangezien alles plan plan(echt dat betekend letterlijk erg langzaam)ja je went er nooit aan.hoe ze hier leven.ze hebben hier ook geen haast.het verkeer is hier vreselijk gevaarlijk.men kent hier ook geen zebrapad.oversteken doen wij hier niet want je komt door de vele scooters en auto's er niet door heen.ze rijde links en toeteren als ze je voorbij willen rijden.en als je niet opzij gaat dan zeten ze gewoon door.de leefstandaard is erg triest veel krottewijken.maar je ziet auto's rijden zo mooi en sommige zie je bij ons nog niet rijden.aan de strandkust van djakarta daar staan bijzondere grote huizen en jachten.maar je hebt daar ook kampongs(wijken daar staan grote huizen en krotten huizen bij elkaar.
langs de rivieren zie je mensen de was doen.baden er in maar doen daar ook hun behoeftesin,ja heel vies voor ons begrippen maar ze was daar ook hun rijst en andere dingen.dan besef je hoe goed wij het hebben.je ziet mensen op straat slapen of in houtenkraampjes.bij sommige van ons familie hebben wij gezien wat armoede is.zij leven met vele mensen in een voor hun een huisje zo groot bij mij de huiskamer is.de wc is een gat in de grond.toiletppier hebben ze niet,je moet met een kommetje je kont nat gooien hihi n zorgen dat jezelf papierenzakdoekjes heb.ik heb zelf ook een keer zo moeten urineren hangend boven zo'n gat,o my god dacht ik dit gaat niet goed komen.maar ik moest kiezen of daar plassen of in mijn broek plassen.de straten zijn vies en er zijn zoveel vieze vliegen,rode mieren,muggen je hebt daar in de kampongs echt overal jeuk.gelukkig blijven we dan maar een half uurtje ofzo.langer wil je echt daar niet blijven.
wij dachte ook dat daar allemaal slanke mensen woonden,nou wij hebben echt gelachen want sommige waren nog dikker als ons.Dus maaltje en inaway jullie vallen niet op hihi.we zagen zelfs een nichtje van ons de een leek veel op mijn zus kitty toen ze nog klein was had zo haar dochter kunnen zijn.en de ene leek veel op dora toen ze klein was.en de ene op malia toen ze klein was.leuk en bizar om te zien.ook kwam er een vrouwtje in de kampong naar mij toe en zei dat ze mama kon.maar ik begreep ze eerts niet.ik beheerts natuurlijk hun taal niet goed,maar aan haar gezicht en gebit te zien moet ze familie zijn van ma.dat bleek ook zo te zijn toe ik ze bij ma bracht,was zij een dochter van ma haar overleden zus te zijn.veel emoties en verdiet om dit allemal mee te mogen mee maken met je moeder en zussen.lieve mannen thuis,kinderen familie,vrienden ik ga er een eind aan breien.ik ga jullie gauw weer wat schrijven.dikke knuffel en wij misssen jullie xxxx